بچه جون من بزرگت کردم (حق چاپ هویجوری محفوظ است)

بچه جون من بزرگت کردم

چقدر سخته که نتونی احساس کسی رو درک کنی 

چقدر سخته که نتونی خودت رو جای دیگری ببینی  

چقدر سخته که نتونی احساس دیگران رو نسبت به خودت درک کنی 

چقدر سخته نتونی همدردی دیگران رو باور کنی  

چقدر سخته که حرفهای قلمبه شده زیر چاله چوله های قلبت رو دفن کنی و به جاش یه 

 لبخند گنده و گل و گشاد تحویل اطرافیان بدی که یعنی من الان خیلی خوش به حالمه  

ولی این وسط یه نفر همیشه هست که نمیشه فریبش داد و با همه حقه بازی های به کار 

 رفته بازم میاد و یواشکی ازت میپرسه باز چت شده که داری خل بازی در میاری؟

وااااااااااااااااااااااااااااااای مادر کاش میتونستم عشقت رو نسبت به فرزندت، به من ، به 

 پاره ای از جگرت درک کنم . آخه دلسوزیات ، مهربونیات ، چشمات ، کلام ساده و     

بی ریات ، زیرکی و باهوشیت رو هیچکس نداره . هروقت از حدسیات صد درصد  

درستت  حیرت زده میشم  بیشتر عاشق اون جمله همیشگیت میشم که میگی :  

بچه جون من بزرگت کردم